Een Droom: een ideale samenleving in het vooruitzicht

… een plaats waar de behoeften van de geest en aandacht voor innerlijke groei voorrang zouden hebben op de bevrediging van begeerten en hartstochten, het zoeken naar zinnelijk genot en amusement.

De Moeder

Al in 1954 had De Moeder een nieuwe manier van leven en zijn uitgewerkt. Ze beschreef een nieuwe samenleving: evenwichtig, rechtvaardig, harmonieus en dynamisch. Op dat moment zag ze dat ‘de aarde nog niet klaar was om zo een ideaal te verwerkelijken', en daarom noemde ze het ‘Een Droom’. Het feit dat Auroville gestaag groeit en haar inwoners ditzelfde ideaal en deze visie in hun hart en geest blijven dragen, geeft hoop. De uitdagingen zijn enorm en gedurfd. Als deze droom je raakt, aarzel dan niet om je bij ons aan te sluiten.

Een Droom

Er zou ergens op aarde een plek moeten zijn die geen enkele staat als zijn

exclusief eigendom zou kunnen opeisen. Een plek waar alle goedwillende

mensen, die oprecht zijn in hun aspiratie, vrij als wereldburgers zouden

kunnen leven, slechts één enkel gezag gehoorzamend, dat van de

allerhoogste waarheid. Een plek van vrede, eendracht en harmonie, waar

alle vechtlust van de mens uitsluitend gebruikt zou worden om de oorzaken

van zijn lijden en ellende te overwinnen, zijn zwakheden en onwetendheid te

boven te komen en over zijn beperkingen en onbekwaamheden te

zegevieren. Een plek waar de behoeften van de geest en aandacht voor

innerlijke groei voorrang zouden hebben boven de bevrediging van

begeerten en hartstochten, het zoeken naar amusement en zinnelijk genot.

Op deze plek zouden kinderen integraal kunnen opgroeien en zich

ontwikkelen zonder het contact met hun ziel te verliezen. Onderwijs zou niet

gegeven worden om voor examens te slagen, diploma’s te halen en banen

te krijgen, maar om bestaande talenten te verrijken en nieuwe te ontplooien.

In deze plaats zouden titels en posities vervangen worden door de

gelegenheid tot dienen en organiseren. Iedereen zou in gelijke mate in zijn

levensonderhoud worden voorzien. In de algemene organisatie zullen

intellectuele, morele en spirituele superioriteit niet tot uiting komen in een

vermeerdering van genoegens en machtsposities, maar in een toename van

plichten en verantwoordelijkheden.

Kunstzinnige schoonheid in al haar uitingsvormen - schilderkunst,

beeldhouwkunst, muziek, literatuur - zou voor allen toegankelijk zijn, en de

kans om deel te hebben aan de vreugde die zij schenken, zou slechts

beperkt worden door ieders capaciteit en niet door sociale of financiële

positie.

Want in deze ideale plaats zou geld niet meer heer en meester zijn.

Individuele waarde zou van groter belang zijn dan materiële rijkdom en

maatschappelijke positie. Werk zou daar geen middel zijn om je dagelijks

brood te verdienen, maar een manier om jezelf uit te drukken, en om je

capaciteiten en mogelijkheden te ontwikkelen, terwijl je tegelijkertijd tot

dienst bent van de gemeenschap als geheel, die van haar kant zou zorgen

voor ieders levensonderhoud en werkgelegenheid.

Kortom, het zou een plaats zijn waar menselijke relaties, die gewoonlijk

vrijwel uitsluitend gebaseerd zijn op competitie en strijd, plaats zouden

maken voor relaties die gekenmerkt worden door wedijver om alles zo goed

mogelijk te doen en om samen te werken, relaties van ware broederschap.

De aarde is zeker nog niet klaar om zo een ideaal te realiseren, want de

mensheid bezit nog niet de noodzakelijke kennis om het te begrijpen en te

accepteren, noch de onmisbare bewustzijnskracht om het uit te voeren.

Daarom noem ik het een droom. Toch is deze droom op weg om realiteit te

worden. Dat is precies wat we op kleine schaal doen, in verhouding tot onze

bescheiden middelen. De prestatie is inderdaad verre van perfect, ze is

progressief. Beetje bij beetje komen we dichter bij ons doel, dat we hopelijk

op een dag aan de wereld kunnen laten zien als een praktische en effectieve

manier om uit de huidige chaos te komen, om op een nieuwe manier

geboren te worden, in een meer waar, meer harmonieus nieuw leven.

De Moeder (1954)

(Translated by Maureen Lassooij)